Wanneer wordt AI meer dan handig?
Herken je dit? Je gebruikt AI elke dag. Voor een mail. Voor een idee. Voor een schema. Handig, snel, duidelijk.
Maar dan hoor je ineens verhalen van mensen die thuiskomen, hun jas uitdoen en zeggen: “Hé, hoe was jouw dag?” Tegen… een chatbot.
En dan denk ik: huh? Hoe kom je daar?
Ik gebruik AI ook, maar anders
Ik gebruik AI ook dagelijks, maar ik verwacht niet dat het terugzucht, mijn blik opvangt of mijn grap begrijpt. Voor mij is het gewoon gereedschap. Een superhandige hulp. Maar sommige mensen gaan een stap verder. Die voeren echte gesprekken. Alsof er iemand aan de andere kant zit.
En dat fascineert me.
Wat gebeurt er als je een chatbot behandelt als een levend wezen?
Want wat gebeurt er als je een chatbot behandelt als een levend wezen? Helpt het tegen eenzaamheid? Of schuurt er iets wat je niet meteen voelt?
Ik probeer me dat voor te stellen. Je vertelt over je dag. Je vraagt om advies. Je vertelt een geheim misschien.
En die chatbot antwoordt altijd vriendelijk, begripvol, beschikbaar. Nooit een diepe zucht. Nooit een “ja sorry, ik heb nu geen tijd”. Nooit een blik die zegt dat je overdrijft.
Even voelt dat vast prettig. Maar ergens vraag ik me af: hoe werkt dat door? Als je went aan een gesprekspartner die nooit tegensputtert. Nooit geraakt is. Nooit iets teruggeeft wat echt uit een mens komt.
Waar blijft het echte contact?
En de vraag die dan opkomt, is misschien de spannendste: Wat doet dat met je behoefte aan écht contact? Ga je dan minder vaak iemand bellen? Durf je minder te delen met echte mensen?
Geeft een chatbot je even het gevoel dat je gehoord wordt… of neemt het stapje voor stapje contact met echte mensen weg?
Misschien geeft AI een kort gevoel van verbinding. Even verlichting. Een gevoel dat je gehoord wordt. Maar misschien zorgt het er ook voor dat je minder snel echte mensen opzoekt. Steeds minder risico. Steeds minder echte verbinding. Steeds meer gesprekken zonder menselijkheid.
Blijft eenzaamheid, helpt het of wordt het juist groter?
Ik weet het niet zeker. Maar ik geloof wel dat er verschil is tussen AI gebruiken en AI zien als iemand. En dat verschil raakt iets dieps: ons verlangen om echt gehoord te worden.
En dan blijf ik toch met een vraag zitten. De vraag waar ik geen simpel antwoord op heb: Is AI echt een uitkomst voor mensen die zich eenzaam voelen? Helpt het hen? Of voelt het alleen even fijn …. en komt de echte eenzaamheid later terug, misschien zelfs sterker.
Wat denk jij?
Weet je dat AI een onderdeel is van de 7-daagse cursus De SuperSlimme Secretaresse? (gegeven in drie maanden) En dat je in deze cursus zowel aan je persoonlijke ontwikkeling als aan je vaardigheden werkt? Een unieke cursus dus en je kans om bij te blijven in je vakgebied.